日中辞典 第3版の解説 法印ほういん 1〈仏教〉法印(最高的僧位)fǎyìn(zuì gāo de sēngwèi),大法师dàfǎshī.2〔山伏〕在山里修行的和尚zài shān li xiūxing de héshang.3〔武家時代の称号〕法印(江户时代仿造僧人授予医师、画家、儒者、连歌诗人等的称号)fǎyìn(Jiānghù shídài fǎngzào sēngrén shòuyǔ yīshī、huàjiā、rúzhě、liángē shīrén děng de chēnghào). 出典 中日辞典 第3版日中辞典 第3版について 情報 | 凡例 Sponserd by